Επειδή έχετε απορίες για τα ΜΑΤ

Για να σας λυθούν οι απορίες γιατί τα ΜΑΤ χτυπάνε με μανία τους διαδηλωτές, διαβάστε το παρακάτω κείμενο:

Η Ελευθερία είναι Σκλαβιά και η Σκλαβιά είναι Ελευθερία

Δημοσιεύθηκε την 27 Απριλίου 2010 στα γερμανικά στο: http://alles-schallundrauch.blogspot.com
Μετάφραση: Στέλιος ..

(Σημείωση: Μη παρεξηγήσετε κάποιες ατέλειες στην σύνταξη, είναι πολύ δύσκολο να μεταφέρεις
τέλεια την σύνταξη απο μια γλώσσα σε μια άλλη. Όμως το τελικό νόημα είναι αυτό που μετράει)

—————————————————————————————————–

Διαβάστε την ιστορία της σκλαβιάς σας, πώς έγινε και πώς μπορείτε να απαλλαχτείτε. Άν θέλετε.

Στην αρχή, εμείς οι άνθρωποι ήμασταν σαν τα ελεύθερα ζώα, εκμεταλλευόμασταν τους φυσικούς πόρους γύρω μας. Ήμασταν συλλέκτες και κυνηγοί, και ζούσαμε άνετα με ότι μας πρόσφερε η φύση. Ζούσαμε ακριβώς όπως τα ζώα απο την μια μέρα στην επόμενη, χωρίς να πολυσκεφτόμαστε τί θα μας φέρει το μέλλον.

Μετά όμως συνέβη μέσα από την εξέλιξη κάτι υπέροχο, συνάμα όμως και τρομακτικό με το πνεύμα μας. Συνειδητοποιήσαμε ότι είμαστε θνητοί και μας έπιασε ο φόβος του επερχόμενου θανάτου, αναρωτιόμασταν τι θα μας φέρει το μέλλον. Δεν συνέβη σε κανένα άλλο ζωντανό είδος στον πλανήτη, παρά μόνο σε εμάς.

Αυτό ήταν η αρχή μιας μεγάλης τραγωδίας, αλλά και μιας μεγάλης ευκαιρίας. Διότι εάν υπάρχει ο φόβος του θανάτου, ο φόβος του πόνου και της στέρησης της ελευθερίας, γινόμαστε ελεγχόμενοι και πολύτιμοι, όπως κανένας άλλος φυσικός πόρος μπορεί να γίνει. Τον πιο σημαντικό πόρο που μπορεί να ελέγχει ο άνθρωπος δεν ειναι τα εργαλεία, ούτε τα μηχανήματα ή τα κτήρια, αλλά οι άλλοι άνθρωποι.

Μπορείς βέβαια να φοβερίσεις τα ζώα, διότι στιγμιαία φοβούνται τον πόνο. Αλλά δεν μπορείς να τα απειλήσεις με την απώλεια της ελευθερίας, την προοπτική μιας μελλοντικής φυλάκισης ή βασανιστηρίων, διότι τα ζώα δεν έχουν συνείδηση του μέλλοντος.

Όπως δεν μπορείς να βγάλεις ένα πιστόλι σε ένα δέντρο και να του ζητήσεις να βγάλει περισσότερους καρπούς. Όυτε μπορείς να απειλήσεις ενα χωράφι με φωτιά, να παράγει πιο πολύ σιτάρι αλλιώς θα το κάψεις. Και οι κότες δεν θα βγάλουν περισσότερα αυγά αν τις εκφοβίσεις. Αλλά μπορείς να κάνεις έναν άνθρωπο να σου δώσει όλα τα πολύτιμά του αγαθά ή και να δεχτεί την στέρηση της ελευθερίας του αν τον απειλήσεις κατάλληλα.

Αυτή η μορφή κτηνοτροφίας του ανθρώπινου γένους μέσω του φόβου έγινε η πιο κερδοφόρα, η πιο καταστροφική απασχόληση σε ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας. Και τώρα έχουμε φτάσει στο πιο καταστροφικό αποκορύφωμα.

Την ανθρώπινη κοινωνία δεν μπορείς να την κατανοήσεις με την κοινή λογική, παρά μόνο αν την παρομοιάσεις με αυτό που είναι: Μια συσσώρευση γεωργικών επιχειρήσεων όπου άνθρωποι-ιδιοκτήτες κατέχουν και εκμεταλλεύονται άλλους ανθρώπους.

Πολλοί από εσάς θα πούνε ότι αυτό που γράφω είναι σαχλαμάρες, διότι οι αρχές, μας προσφέρουν προστασία, ενα σύστημα υγείας, ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, δρόμους και σχολεία. Πιστεύετε πράγματι οτι οι αρχές διακατέχονται από συμπόνια και καλοσύνη. Δυστυχώς αυτό απέχει οσο τίποτε άλλο από την πραγματικότητα. Και ο κτηνοτρόφος νοιάζεται για την υγεία τον ζωντανών του, τους παρέχει τροφή και προστασία, βασικά για να του παράγουν. Ταυτόχρονα όμως τα κρατάει φυλακισμένα.

Οι άνθρωποι πιστεύουν ακράδαντα ότι έχουν ελευθερίες, και οι κυβερνώντες προστατεύουν ακριβώς αυτές. Και ο κτηνοτρόφος δίνει στα ζωντανά του κάποιες ελευθερίες κινήσεων εντός του κτηματός του, γνωρίζοντας ότι έτσι θα του παράγουν πιο πολλά και ποιοτικά αυγά, κρέας και γάλα.

Οι λεγόμενες ελεύθερες δημοκρατίες δεν είναι τίποτε άλλο από κτηνοτροφικές επιχειρήσεις που εκτρέφουν ανθρώπους, με σκοπό την απολαβή ανθρώπινης εργασίας και κυρίως την συλλογή πολλών πολλών φόρων. Το αφεντικό-κτηνονοτρόφος μας παρέχει κάποιες ελευθερίες, όχι επειδή αναγνωρίζει το δικαιωμά μας σε αυτές, αλλά επειδή θέλει να αυξήσει την παραγώγη, δηλαδή το κέρδος του. Αντιλαμβάνεστε σιγά σιγά την φύση της φυλακής μέσα στην οποία γεννιόμαστε?

Στην ιστορία της ανθρωπότητας υπήρξαν 4 φάσεις της κτηνοτροφίας – ανθρωποτροφίας.

Η πρώτη φάση ήταν η πιο άμεση και άγρια. Μπορούσες να ελέγχεις τους δούλους σου αρκετά καλά με την βία, αλλά την δημιουργική παραγωγικότητα του ανθρώπινου νού δεν μπορούσες να την ελέγχεις και να την εκμεταλευτείς με μαστίγιο και αλυσίδες. Αρνιόντουσαν ηθελημένα να προσφέρουν αυτό το πολύτιμο αγαθό με αντάλλαγμα το ξύλο.

Στην δεύτερη φάση δόθηκαν στους δούλους λίγο προσωπική ελευθερία και κάποιες ελευθερίες κινήσεων, και μειώθηκε η πολύ άμεση βία, με αποτέλεσμα να γίνουν πιο διαισθητική και διμιουργική. Έτσι τα αφεντικά τους πλουτίζαν ακόμα περισσότερο, και γιατί άρχιζαν να εισπράττουν φόρους.

Στην τρίτη φάση, οι γεωκτήμονες έδιναν στους πρώην δούλους, νυν δουλοπάροικους το δικαίωμα να δουλεύουν τα χωράφια τους. Αυτά και ό,τι υπήρχε επάνω τους συνέχιζαν βέβαια να είναι ιδιοκτησία τον αφεντικών, οι οποίοι εκτός τον φόρων εισέπρατταν πλέον και το γνωστό δέκατο.

Αυτή η μορφή της εκμετάλλευσης – ανθρωποτροφίας βρήκε το τέλος της με την συνένωση εκτάσεων, και λόγο της εμφάνισης σύχγρονων μεθόδων σποράς και συλλογής. Έτσι πολλοί έπρεπε να εγκαταλείψουν την γη που δούλευαν, γιατί δεν χρειαζόντουσαν πλέον τόσα πολλά χέρια για την παραγωγή. Αυτές οι σύγχρονες μέθοδοι είχαν σαν αποτέλεσμα ενα πλεόνασμα τροφών, κάτι που ευνόησε το μεγάλωμα τον πόλεων.

Και τότε ήρθε η τέταρτη φάση, η λεγόμενη σύγχρονη κοινωνία.
Όταν οι ξεριζωμένοι επαρχιώτες έσπευσαν στις μεγαλουπόλεις, δημιουργήθηκε εκεί μια μεγάλη μάζα απο φτηνό εργατικό δυναμικό, έτοιμο προς εκμετάλλευση από τους νεοδημιούργητους ανερχόμενους βιομήχανους. Σύντομα συνειδητοποίησε η κυβερνώσα τάξη, ότι μπορούσε να βγάλει ακόμα πιο πολλά χρήματα, αν επέτρεπαν στους ανθρώπους-δούλους τους, να επιλέξουν μόνοι τους τη δουλειά τους.

Μέσα από το τωρινό μοντέλο, αντικαταστάθηκε η δουλεία και η δουλοπαροικιά με το μοντέλο “Μαφία”. Ως συνήθως η μαφία δεν είχε ανάγκη να έχει στην ιδιοκτησία τους τις εταιρίες, τους εργαζόμενους και τους πόρους. Απλά στέλνει κάθε μήνα τους εισπράκτορες της, για να εισπράξει από τους ιδιοκτήτες το μεριδιό της. Ακριβώς αυτό κάνουν οι σημερινές κυβερνήσεις, πουλάνε προστασία, αλλά προστασία έχουμε ανάγκη μόνο από τις ίδιες.

Τώρα λοιπόν, σας επιτρέπουν να διαλέξετε μόνοι σας την εργασία, σας επιτρέπεται κιόλας να έχετε δικές σας επιχειρήσεις, κάτι που ανεβάζει την παραγωγικότητα σας, αλλά και τις φοροεισπράξεις του κράτους στα ύψη. Αυτές οι λίγες ελευθερίες που σας δίνουν, τις έχετε μόνο και μόνο επειδή είσαστε τόσο πιο κερδοφόροι για τους ιδιοκτήτες-αφεντικά σας. Αυτό το σύστημα λειτουργεί πλέον τόσο καλά, αν το δούμε και ιστορικά. Οι σημερινές εισπράξεις είναι στην κορυφή, οι πιο πολύ από εμάς δουλεύουμε τα τρία τέταρτα του χρόνου για να πληρώσουμε το κράτος.

Μια πολύ έξυπνη διαχείρηση των δούλων λειτουργεί σήμερα, όπου ο δούλος δεν αντιλαμβάνεται ότι είναι δούλος. Όπως είπε και ο Johann Wolfgang Goethe: ” Δεν είναι κάνεις πιο πολύ δούλος από αυτόν που νομίζει οτι είναι ελεύθερος, χωρίς να είναι.

Η μεγάλη πρόκληση για τους πραγματικούς ιδιοκτήτες του πλανήτη είναι, τώρα που ανέβηκε το βιοτικό επίπεδο και αυξήθηκαν οι ελευθερίες που σας επιτρέψαν να έχετε, ό,τι απειλεί πλέον τους ίδιους. Η κυβερνώσα ελίτ έβγαλε μεγάλα κέρδη απο το ελεύθερο εμπόριο αγαθών και ανθρώπινου εργατικού δυναμικού. Τώρα που τα κοπάδια τους συνήθησαν αυτές τις ελευθερίες, έχουν αρχίσει να αναρωτιούνται οι ελεύθεροι δούλοι, γιατί έχουν ανάγκη τους κυβερνώντες, μιας και εκείνοι είναι όλοι εγκληματίες που τα βάζουν όλα στην τσέπη τους χωρίς να προσφέρουν τίποτα ουσιαστικό.

Πλέον η κυρίαρχη τάξη βρίσκεται σε μεγάλο δίλημμα. Στο δίλημμα της απληστίας γι ακόμα περισσότερα κέρδη και εξουσία, και της άρνησης για παροχή περισσότερων ελευθεριών.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Κίνα. όπου συνυπάρχει ο κομμουνισμός δίπλα στον καπιταλισμό. Υπάρχει μια πολιτική δικτατορία, δίπλα σε μια ελεύθερη αγορά. Προς τα εκεί πηγαίνει πλέον και η Δύση, όπου η ελεύθερη έκφραση της άποψης και τα ανθρώπινα δικαιώματα περιορίζονται όλο και πιο πολύ, όπου εισάγετε το αστυνομικό κράτος και το κράτος ελέγχου, όπου όμως οι μεγαλοεταιρίες έχουν πλήρη ελευθερία κινήσεων.

Πιο συγκεκριμένα αυτό λέγετε Φασισμός, δηλαδή η συνένωση της κρατικής-πολιτικής εξουσίας με την εξουσία των εταιριών, όπου τα κράτος αποφασίζει πιο είναι το γενικό καλό, σκέφτεται και ελέγχει τους πολίτες.

Το να κρατάς το κοπάδι των φοροπληρωτών ζώων εντός των ορίων του κτήματος, είναι μια διαδικασία τριών σταδίων.

Πρώτα περνά το κράτος την νέα γενία απο κατήχηση μέσω της σχολικής μόρφωσης, για να αναγνωρίζει και να καταλαβαίνει μόνο την ελεγχόμενη και περιορισμένη πραγματικότικτα ως αληθινή, καλουπώνοντας έτσι τις σκέψεις και το πνεύμα.

Στην δεύτερη φάση στρέφεις κάποια ζώα ενάντια στα αλλα ζώα, μέσω της δημιουργίας εξαρτημένων αγελάδων,
χρήσιμων ηλιθίων που ελέγχουν και προδίδουν το ίδιο τους το κοπάδι.

Είναι πολυ δύσκολο να ελέγχεις το κοπάδι με την άμεση εφαρμογή βίας, εκεί που δοκιμάστηκε, έπεφτε δραματικά η παραγωγικότητα. Αναφέρω σαν παράδειγμα τις παλαιότερες κομμουνιστικές δικτατορίες. Οι άνθρωποι δεν είναι θετικοί και δεν παράγουν παραγωγικά όταν φυλακίζονται αυστηρά. Αν όμως πιστεύουν οτι είναι ελεύθεροι, τότε παράγουν πολλαπλάσια για τους ιδιοκτήτες τους.

Ο καπιταλισμός είναι η ψευδαίσθηση της ελευθερίας, Την μόνη ελευθερία που έχεις, είναι το τι θα καταναλώσεις, ποιό προιόν θα αγοράσεις, αν και αυτό ακόμα ελέγχεται υποσυνείδητα μέσω των Media και της διαφήμισης.

Ο καλύτερος τρόπος να διατηρήσεις την ψευδαίσθηση είναι, να αναβαθμίσεις μερικές αγελάδες και να τις φέρεις στο πλευρό σου. Τα ζώα που εξαρτώνται απο την ιεραρχία, θα πολεμήσουν αυτόβουλα όποιο άλλο ζώο πάει να παραστρατήσει από την πεπατημένη. Θα τα καταστρέψουν με την σημείωση, πόσο ανήθικη είναι η ιδιοκτησία και εκμετάλλευση άλλων ανθρώπων.

Όταν καταφέρνεις να επιτίθενται τα ίδια τα ζώα, σε αυτούς που πάνε να αναδείξουν την κατάσταση στην οποία βρίσκονται, ο κόπος είναι κατά πολύ μικρότερος απ’ όταν πας να τα καταπιέσεις άμεσα ο ίδιος. Τα εξαρτημένα ζώα θα εκτελέσουν την βρωμοδουλειά με ευχαρίστηση για τους ιδιοκτήτες τους. η κατηγορία των μορφωμένων που έχει επηρρεαστεί περισσότερο απ’ όλους από την κατήχηση, τις πανεπιστημιακές σπουδές, τους τίτλους και τα προνόμια δηλαδή, θα είναι οι προστάτες αυτής της επίθεσης κατά των όποιων διερωτώνται για την αλήθεια πίσω απο την
απάνθρωπη κατάσταση της κτηνοτροφίας – ανθρωποτροφίας.

Οι άλλοι εξαρτώμενοι από την καλοβουλία τον αφεντικών, αυτοί που πιστεύουν ότι είναι κάτι καλύτερο-ξεχωριστό από τους άλλους, καλλιτέχνες και δημοσιογράφοι, θα επισημάνουν σε όποιον πάει να σπάσει τα δεσμά για να ξεγύγει, το πόσο θέτει σε κίνδυνο τους συνανθρώπους του.

Ρίχνοντας την ευθύνη για το ανήθικο της κατάστασης σε εκείνους, που κατά βάθος αναζητούν και αποκτούν την πραγματική ελευθερία, αυτούς που καταφέρνουν να ξεφύξουν απο το σύστημα μην ενδίδοντας στους πειρασμούς που σου προβάλει το σύστημα. Έτσι κρατιέται το κοπάδι κλεισμένο μέσα στο κτήμα του.

Η τρίτη φάση είναι η δημιουργία μόνιμων εξωτερικών κινδύνων, για να αναζητά το κοπάδι την προστασία του αφεντικού. Μέσω μιας- τεχνητά δημιουργημένης- απειλής, μπορείς να κατευθύνεις την υστερική μάζα εκεί που θέλεις, δηλαδή να σκέφτεται μόνο την επιβίωση της. Οι ιδιοκτήτες του κοπαδιού θα προσλάβουν μερικούς, που θα παίξουν το ρόλο του κακού λύκου, να ηαχούν και να ουρλιάζουν μέσα στην νύχτα, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση της πραγματικής απειλής. Για να γίνουν απόλυτα πιστευτοί, θα επιτεθούν και θα σκοτώσουν και κάποιες δικές τους αγελάδες, για να πειστούν οι υπόλοιπες ότι όντως υπάρχει κίνδυνος εκεί έξω, και έχουμε ανάγκη της προστασίας του
αφεντικού. (Παράδειγμα, η επίθεση “τρομοκρατών” στους Δίδυμους Πύργους στη Νέα Υόρκη, και για εμάς τους Έλληνες οι “κακοί” Τούρκοι και Σκοπιανοί)

Έτσι αιτιολογούν πολέμους, δημιουργώντας τεχνητά εχθρούς που απειλούν τάχα το κοπάδι. Η μάζα πιστή στα αφεντικά, πάει στον πόλεμο θυσιάζοντας την ζωή τους, για να διευρίνουν εκείνοι το πεδίο που εξασκούν την εξουσία τους. Οι πόλεμοι των: Ιράκ, Αφγκανιστάν, Πακιστάν, Σουδάν, Υεμένη και ο ερχόμενος κατά του Ιράκ, δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την προστασία της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας. Όλα γίνονται για το κέρδος, τον έλεγχο και την εξουσία των αφεντικών.

Όμως αυτή η ανθρωποτροφία έχει φτάσει στο τέλος της. Οι πολλές κρίσεις που βιώνουμε τελευταία, ιδίως οι οικονομικές κρίσεις, έχουν δημιουργηθεί απο της συγκεκριμένες ελευθερίες που μας δώσανε. Η άυξηση της ευημέριας των τελευταίων εκατό χρόνων δημιουργήθηκε μέσα από της εμπορικές ελευθερίες. Απ’ αυτή την άνοδο της ευημέριας ανέβηκε και το μέγεθος, η εξουσία και η απληστία των αφεντικών στο άπειρο. Αφού το κοπάδι έγινε τόσο παραγωγικό πια, ανέβηκε και ο αριθμός των αφεντικών και των εξαρτημένων.

Οι Οικονομικές ελευθερίες δημιουργούν ευημέρια, ευημέρια που έλκει κλέφτες και απατεώνες, οι οποίοι με την απληστία τους καταστρέφουν σιγά σιγά τα πάντα. Με άλλα λόγια, όλο και πιο πολλά παράσιτα ζούνε από το κοπάδι, ρουφώντας του και την τελευταία σταγόνα αίματος. Το σύστημα είναι πια γεμάτο μεταστάσεις και καρκινώματα, οδηγώντας το κράτος στο σίγουρο θάνατο του.

Ένας κυβερνητικός μηχανισμός που ξεκινάει χαμηλά, θα εξελιχθεί πάντα σε απάνθρωπο τερατόμορφο μέγεθος. Έτσι εξηγείται γιατί όλοι οι κτηνοτρόφοι-ανθρωποτρόφοι αναζητάνε ολο και μεγαλύτερες ενώσεις, γιατί υπάρχει το σχέδιο της παγκοσμιοποίησης-νέα τάξη πραγμάτων, με τελικό στόχο μια δικτατορική παγκόσμια κυβέρνηση, η οποία και να γίνει, θα καταστραφεί και αυτή παρασέρνοντας στην καταστροφή ολόκληρο τον πλανήτη. Όλοι οι δεσπότες του παρελθόντος θέλανε να κυβερνήσουν τον κόσμο, αλλά η μεγαλομανία τους έφερε μόνο θάνατο, απίστευτο πόνο
και καταστροφή.

Γι’  αυτό η μόνη εναλλακτική λύση για μια πραγματικά ελεύθερη και ειλικρινής κοινωνία, είναι μικρές τοπικές κοινωνίες όπου μπορεί να διατηρηθεί μια πραγματική διαφάνεια των γεγονότων.

Μια κοινωνία χωρίς πολιτικούς αρχηγούς, χωρίς ιδιοκτήτες-αφεντικά ανθρώπων, χωρίς την ανάγκη
για όλο και μεγαλύτερη φορολογία για να ταΐζονται οι βδέλες που νομίζουν ότι δεν είμαστε τίποτε
άλλο, παρά ενα μεγάλο κοπάδι αγελάδων, άξιοι μόνο να μας έχουν μαντρομένους για να μας
ρουφάνε το αίμα.

Το να γίνουμε πραγματικά ελεύθεροι είναι πολύ απλό και συνάμα πολύ δύσκολο. Πρέπει να σταματήσουμε να αποδεχόμαστε τις επιθέσεις των οπαδών του συστήματος μέσα απο το ίδιο μας το κοπάδι. Είναι άμεση ανάγκη να ξυπνήσουμε και να δούμε τους φράχτες που μας κρατάνε φυλακισμένους. Εάν αναγνωρίσουμε την κατάσταση μας σαν κτηνοτροφία, θα κάνουμε το πρώτο βήμα για την έξοδό μας από τη σκλαβιά.

Ο καθένας μας αποφασίζει για τον εαυτό του, εάν θέλει να συνεχίσει να βρίσκεται στο σκοτεινό στάβλο όπου μας ταΐζει και μας φροντίζει ο κτηνοτρόφος κι εμείς απλά καθόμαστε ακίνητοι εκεί, περιμένοντας μέρα με την μέρα να μας αρμέγουν το γάλα, μέχρι που να μην παράγουμε πλέον αρκετό, και μας στείλουν στο σφαγείο. Ή αν θέλουμε να βγούμε έξω, να αναζητήσουμε μόνοι μας την τροφή και να χαρούμε τον ήλιο, απολαμβάνοντας την πραγματική ελευθερία και ανεξαρτησία.

Κι ένα τελευταίο . . . λέει ενα γουρούνι στο άλλο: ” Βρε συ, άκουσα φήμες ότι ο κτηνοτρόφος μας ταΐζει μόνο και μόνο για να παχύνουμε καλά, και μετά θα μας σφάξουνε και θα πουλήσουν το κρέας μας για τροφή.”
Και απαντάει το άλλο γουρούνι: ” Αχ, μας έχεις πρήξει με τις θεωρίες συνωμοσίας . . “

Ένα σχόλιο σχετικά με το “Επειδή έχετε απορίες για τα ΜΑΤ”

  1. Τελικά ρε αδέρφια, υπάρχουν φωτεινά μυαλά, μέσα στο σύγχρονο σκοτάδι, όπου ζούμε.

    Δεν ξέρω ποιος έγραψε το κείμενο, αλλά είναι έτη φωτός μπροστά.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *