Έχουν χάσει κάθε πολιτικό αισθητήριο στη Ν.Δ. Πιάνονται από δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και νομίζουν ότι καταγράφουν πολιτικά κέρδη, με το να παρουσιάζουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως το κόμμα της δραχμής..
Τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκάθαρα πιά: “Εδώ που φτάσαμε, το καλύτερο είναι να χρεοκοπήσει η χώρα και να επιστρέψουμε στη δραχμή. Το ευρώ δεν είναι ταμπού”. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ντρέπεται να μιλήσει για επιστροφή στη δραχμή. Το αν βγεί κερδισμένος ή ζημιωμένος από αυτό, θα το δείξει ο χρόνος.
Αυτή τη φρασεολογία την λοιδωρεί η Ν.Δ. με κορώνες για το “κόμμα της δραχμής” και το “κόμμα της χρεοκοπίας”.
Έκαναν καμιά έρευνα κοινής γνώμης στη Συγγρού και είδαν ότι ο κόσμος τρομάζει από το ενδεχόμενο της ασύντακτης χρεοκοπίας ή το ενδεχόμενο επιστροφής στη δραχμή;
Πιστεύουν ότι ο κόσμος αποδέχεται την ιδέα, ότι θα μειώνονται συνεχώς τα εισοδήματά του από τη μιά κι από την άλλη θα αυξάνονται συνεχώς τα χαράτσια, για χρόνια, μόνο και μόνο για να παραμείνουμε στο ευρώ;
Την έξοδο του Μεσολογγίου την έχουν μελετήσει στη Συγγρού;
Ξέχασαν ότι όταν οι Μεσολογγίτες συζητούσαν για το τι πρέπει να κάνουν, δεν βρέθηκε σχεδόν κανείς, που να υποστηρίξει ότι έπρεπε να παραμείνουν κι άλλο μέσα, περιμένοντας βοήθεια, αλλά να βγουν από την πόλη, αν και γνώριζαν ότι θα τους πετσοκόψουν οι Τούρκοι, σχεδόν όλους;
Δεν γνωρίζουν στη Ν.Δ. τι προτίμησαν τελικά οι απελπισμένοι πολιορκημένοι ;
“Έτσι κι αλλιώς πεθαίνουμε κάθε μέρα εγκλωβισμένοι, ας βγούμε κι όποιος σωθεί. Λογικά, θα πεθάνουμε όλοι, αλλά τουλάχιστον θα πεθάνουμε μια φορά, αντί να να πεθαίνουμε κάθε μέρα”, ήταν η απόφασή τους.
Λέει κάτι στην κυβέρνηση αυτή η ιστορία; Μπορεί κανείς στη Ν.Δ. να καταλάβει την ψυχολογία του πολιορκημένου από τα συνεχή μέτρα ;
Γιατί, το μόνο που καταφέρνουν οι κυβερνήσεις είναι να παίρνουν μέτρα που μειώνουν το εισόδημα και αυξάνουν τη φορολογία των έντιμων.
Για τα άλλα, (πάταξη γραφειοκρατίας, ανάπτυξη, διαρθρωτικές αλλαγές), απλά συζητούν και κάνουν ΠΑΝΤΑ μια τρύπα στο νερό, αδυνατώντας να κάνουν το παραμικρό. Και δεν θα καταφέρουν να κάνουν κάτι, ποτέ. Ποτέ.
Είναι τόσο βαθιά ριζωμένο το μίσος για την ιδιωτική πρωτοβουλία σε αυτή τη χώρα, που η “ανάπτυξη”, δεν θα έρθει ποτέ. Τουλάχιστον, μέχρι να ξεκουμπιστεί από τη ζωή αυτή η γενιά των γραφειοκρατών που πολεμά με λύσσα τους ιδιώτες που επιχειρούν. Πρέπει να περιμένουμε δηλαδή τουλάχιστον 30-40 χρόνια ακόμη…..
Σ.Γ.
taxalia.blogspot.com