Μία ημέρα μετά την επίτευξη συμφωνίας μεταξύ της Ελλάδας και των Ευρωπαίων εταίρων της για τη νέα δανειακή σύμβαση και το κούρεμα του ελληνικού χρέους, η εικόνα – μετά και τη δεύτερη ανάγνωση των συμφωνηθέντων – έχει άρωμα 21ης Ιουλίου και 27ης Οκτωβρίου.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως το νέο πακέτο βοήθειας αποτελεί την πλέον σημαντική και απολύτως απαραίτητη ανάσα για τη χώρα μας, ώστε να μπορέσει να αποφύγει το πλέον δυσάρεστο σενάριο, που θα είχε ανυπολόγιστα αρνητικές συνέπειες για την οικονομία και τους Έλληνες.
Τα στοιχεία, όμως, που ήρθαν χθες το βράδυ στη δημοσιότητα με τον πλέον επίσημο τρόπο, αφού περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο με το συμπληρωματικό προϋπολογισμό, δείχνουν πως – ακόμα και με αυτό το πρόγραμμα – τα νούμερα δύσκολα βγαίνουν και η αναξιοπιστία της χώρας μας παραμένει στο ναδίρ, επιβεβαιώνοντας τις πλέον απαισιόδοξες εκτιμήσεις και δίνοντας πάτημα στις Κασσάνδρες των αγορών.
Το γεγονός πως, πριν καλά καλά συμπληρωθεί το πρώτο δίμηνο της χρονιάς, αναθεωρούνται όλοι οι στόχοι του προϋπολογισμού, που ψηφίστηκε στα τέλη του 2011, με σαφέστατες μάλιστα αναφορές για εκτιμήσεις υλοποίησης μακράν των στόχων, που είχαν τεθεί αρχικά, επιδεινώνει ακόμα περισσότερο την εικόνα της Ελλάδας.
Οι πρώτες αντιδράσεις, άλλωστε, ήρθαν από τους Financial Times, που μιλούν για ανάγκη και τρίτου πακέτου, 50 δισ. ευρώ, το 2015, αλλά και από το Spiegel, το οποίο μιλά ήδη για αμφιβολίες και ενστάσεις για την επιτυχία του νέου πακέτου, λόγω της πρόβλεψης για έλλειμμα στο 6,9% φέτος ακόμα και μετά τα νέα μέτρα.
Όλα αυτά καταλήγουν ξανά στο ίδιο συμπέρασμα:
Ότι η κυβέρνηση οφείλει να προχωρήσει άμεσα σε αλλαγές-σοκ στη λειτουργία δομών του Δημοσίου….
Ότι η κυβέρνηση πρέπει να προκαλέσει ένα «ξαφνικό θάνατο» σε αντιλήψεις δεκαετιών, ώστε το κράτος να λειτουργήσει όσο το δυνατόν πιο κοντά γίνεται στα πρότυπα του υγιούς ιδιωτικού τομέα…
Ότι η κυβέρνηση πρέπει, ταυτόχρονα με την υπογραφή του δεύτερου μνημονίου και την υλοποίηση των δεσμεύσεών της, να διαπραγματευθεί άμεσα τη λήψη και εφαρμογή αναπτυξιακών μέτρων, που θα βοηθήσουν στην αύξηση κάθε είδους εσόδων και θα οδηγήσουν με βεβαιότητα και αμεσότερα σε πρωτογενή πλεονάσματα. Επίσης, να ξεκαθαρίσει τα όποια γκρίζα σημεία υπάρχουν.
Αλλιώς, ο φαύλος κύκλος των δανείων, των μέτρων λιτότητας, της ύφεσης και της αναζήτησης νέων πόρων, ώστε να καταστεί βιώσιμο το χρέος. Μόνο που, πλέον, ο χρόνος τελειώνει και δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για πειραματισμούς.