Αυτό που το σύστημα διακυβέρνησης μέσω Μνημονίων φοβάται είναι μια αυτοκτονία όπως αυτή του Δ.Χριστούλια, στην πλατεία Συντάγματος. Δεν ήταν ένας απελπισμένος , πνιγμένος από τα χρέη και εκβιαζόμενος από τοκογλύφους, άνθρωπος.
Αλλά όλα έχουν μια ημερομηνία λήξης. Γιατί τα Μνημόνια και ο δρόμος της αποικιοποίησης, δεν δίνουν καμία διέξοδο, καμία προοπτική. Νέα μέτρα, πολλών δις που θα αποσταθεροποιήσουν και θα ισοπεδώσουν την καθημερινότητα και την πραγματικότητα του Έλληνα έρχονται. Πολιτικοί, που δεν μπορούν να σταθούν στα πόδια τους, πόσο μάλλον απέναντι στις προκλήσεις των καιρών συνεχίζουν να κυκλοφορούν την ματαιοδοξία τους στα κλειστά γραφεία και τα «μαυσωλεία» της υπό καθεστώς αναστολής Δημοκρατίας μας. Εκλογές, με εκβιαστικά διλήμματα για φύση και θέση προσκυνημένους. Ξενόδουλες αποφάσεις και στρατηγικές, που χαρακτηρίζονται πράξεις ευθύνης. Το πέρασμα από την Κόλαση για την Μητροπολιτική Ελλάδα, που χάνεται μέσα στην απαξία της ζώνης του ευρώ, συνεχίζεται.
Τι περιμένουμε ; Μια συγκροτημένη ομάδα που θα περιγράψει την διέξοδο. Ο δρόμος του μέλλοντος δεν περνά από την κομματοκρατία, το πελατειακό κράτος και την διεφθαρμένη ιντελιγκέντσια του χθες. Η πορεία δεν είναι η επιστροφή στο 2008. Αλλά ούτε η καταστροφή, η θλίψη και ο θάνατος για τα επόμενα 40 χρόνια της γερμανικής Ευρώπης. Η Ελλάδα δυστυχώς καταστρέφεται στην παρούσα φάση. Ο αιφνιδιασμός που πέτυχε ο Γ. Παπανδρέου και η ομάδα του υπήρξε απόλυτος και συγκλονιστικός. Οτιδήποτε απολύτως νέο για να συγκροτηθεί χρειάζεται χρόνο, περίσκεψη, ωριμότητα. Χρειάζεται χρόνο. Η Ελλάδα μέχρι τότε πληρώνει τη Νέμεσι, για την ύβρη των προηγούμενων δεκαετιών. Αποκτούν οι Έλληνες έναν εσωτερισμό, που θα τους επιτρέψει την ανάκαμψη, την μεταρρύθμιση , τη νέα δόξα.
Τίποτα δεν είναι απλό. Μόνον να υπακούς, με κάθε κόστος, στα κελεύσματα των εξουσιαστών, που έχουν την βάση τους στις πρωτεύουσες της κεντρικής Ευρώπης και στα υπερώα των τραπεζών, όπως οι σημερινοί δουλοπάροικοι πολιτικοί και «τεχνοκράτες» μας.
Οι δούλοι των εκβιασμών της Siemens, οι κοινωνικά και ιδεολογικά εξωνυμένοι, τα «αρπαχτικά», που κύλησαν για ψήφους ή για μίζες την Ελλάδα στη λάσπη. Κατά βάση ανθρωπάκια, μας έκαναν όλους ανθρωπάκια, μας κατέβασαν το επίπεδο και τον πήχη των αξιών μας, στο δικό τους επίπεδο και λίγο πιο κάτω για να μπορούν να μας κυβερνούν. Μας έβαλαν αλυσίδες στα πόδια και έκλεισαν θέση στα σκοτεινά ορυχεία της νέας Γερμανίας και μας λένε εδώ είναι η θέση σας, εδώ είναι η μοίρα σας.
Οι Έλληνες περιμένουν το μήνυμα της παλιγγενεσίας. Ο 77χρονος φαρμακοποιός με την πράξη του αποτελεί πρελούδιο. Ελάχιστος χρόνος απομένει μέχρι τον ξεσηκωμό. Και όλα θα αρχίσουν με έναν αστάθμητο παράγοντα. Μια αυτοκτονία ή μια πράξη αντίστασης ενός αξιοπρεπούς Έλληνα, σε μια πλατεία της χώρας, κάπου στην Αγορά…