Το διαδίκτυο είναι προφανές πως αποτελεί τον πρεσβευτή της σύγχρονης εποχής άρα δεν θα πρέπει να δημιουργεί απορίες το γεγονός ότι στην ύπαρξη και τη δράση του οφείλεται και η δημιουργία της πρώτης παγκόσμιας νομοθεσίας, η οποία καλύπτει ουσιαστικά ολόκληρο τον πλανήτη και δημιουργεί ένα πλέγμα που αφορά στην προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων που ξεκινούν από τη μουσική και φτάνουν μέχρι τα γενόσημα φάρμακα τα οποία πολύ πρόσφατα μπήκαν στο λεξιλόγιο μας.
Είναι λοιπόν η πρώτη φορά που ένα αδίκημα (στις πολυποίκιλες εκφάνσεις του) θα διώκεται βάσει κοινής νομοθεσίας με τον ίδιο τρόπο π.χ. στην Ιαπωνία και στην Ελλάδα. Άλλη μια απόδειξη πως η παγκόσμια δικτύωση είναι πλέον γεγονός και περνάει μόνον μέσα από το διαδίκτυο και τις απέραντες (ως το άπειρο) δυνατότητές του. Εξ ου και οι αντιδράσεις που έχει προκαλέσει η νέα παγκόσμια νομοθεσία η οποία βρίσκει φανατικούς υποστηριχτές και εξίσου φανατικούς πολέμιους ανά τον κόσμο.
Το σίγουρο είναι πάντως πως η ΑCTA αλλάζει το διαδίκτυο, άγνωστο προς ποια κατεύθυνση (θετική ή αρνητική) όπως το διαδίκτυο άλλαξε τη ζωή των ανθρώπων. Μήπως λοιπόν τελικά (δια της εις άτοπον απαγωγής) αλλάζει και τη ζωή των ανθρώπων;
Τί είναι η ACTA
Τί είναι όμως η ACTA. Μήπως ο διαδικτυακός «μεγάλος αδελφός» που θα φέρει στην πόρτα μας τον αστυνομικό την ώρα που θα κατεβάζουμε ένα τραγούδι ή ένα βίντεο ή θα μας λογοκρίνει μέσω των παρόχων διαδικτυακής πρόσβασης που καθίστανται νομικά συνυπεύθυνοι για τη συμπεριφορά των χρηστών τους;
Όπως εξηγεί ο γνωστός νομικός και δικηγόρος Γρ. Μέντης, η ACTA είναι μια πολυμερής διεθνής εμπορική συμφωνία που υπεγράφη τον Οκτώβριο του 2010 από την Ιαπωνία και τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Γενάρη του 2011 από 22 κράτη μέλη της ΕΕ ήτοι Αυστρία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Τσεχική Δημοκρατία, Δανία, Φινλανδία, Γαλλία, Ελλάδα, Ουγγαρία, Ιρλανδία, Ιταλία, Λετονία, Λιθουανία, Σλοβενία, Λουξεμβούργο, Μάλτα, Πολωνία, Πορτογαλία, Ρουμανία, Ισπανία, Σουηδία και Ηνωμένο Βασίλειο. Πρόκειται για μια Διεθνή Εμπορική Συμφωνία για την καταπολέμηση της Παραποίησης/Απομίμησης, δημιουργώντας ένα ενιαίο πλαίσιο παγκόσμιας προστασίας και εφαρμογής για θέματα πνευματικής ιδιοκτησίας – από τα μουσικά πνευματικά δικαιώματα μέχρι τα γενόσημα φάρμακα.
Τι λέει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όπως εξηγεί ο κ. Μέντης, η συμφωνία εξασφαλίζει ότι, όπου και αν βρίσκεται κανείς έχει τη δυνατότητα να εξακολουθήσει να μοιράζεται μη πειρατικό υλικό και πληροφορίες στο διαδίκτυο, χωρίς να περιορίζει την ελευθερία σ΄ αυτό και χωρίς να λογοκρίνει ή να καταργεί διαδικτυακούς τόπους. Εξασφαλίζει τη δυνατότητα δίωξης του οργανωμένου εγκλήματος σε περίπτωση κλοπής διανοητικής ιδιοκτησίας -που βλάπτει την καινοτομία, το θεμιτό ανταγωνισμό και προξενεί απώλεια θέσεων εργασίας και τονίζεται ότι δεν αφορά τον τρόπο με τον οποίο χειριζόμαστε το διαδίκτυο στην καθημερινή μας ζωή, χωρίς να υπάρχει περίπτωση διακοπής της πρόσβασης οποιουδήποτε στο διαδίκτυο.
Η ΕΕ υποστηρίζει τη διεθνή συμφωνία επειδή η τελευταία εξασφαλίζει ότι το ήδη υψηλό επίπεδο προστασίας της διανοητικής ιδιοκτησίας στην ΕΕ θα επεκταθεί σε παγκόσμια κλίμακα, προστατεύοντας τις θέσεις εργασίας στην Ευρώπη. Οι αντιδράσεις όμως είναι σφοδρές, γι’ αυτό καθώς θεωρείται πως παραβιάζονται θεμελιώδεις ελευθερίες και ουσιαστικά ο ίδιος ο πυρήνας του διαδικτύου η Κομισιόν ανακοίνωσε την απόφασή της να ζητήσει τη νομική γνώμη των δικαστών για τη νομιμότητα της Συνθήκης.
Τι λένε οι χρήστες του διαδικτύου
Οι βολές ξεκίνησαν τη στιγμή που διαπιστώθηκε πως η συμφωνία κλείστηκε χωρίς καμιά δημόσια παρέμβαση ή συζήτηση, αντίθετα προήλθε από συνεργασία των κρατών με τους εταιρικούς κατόχους πάσης φύσεως πνευματικών δικαιωμάτων. Οι τοποθετήσεις δε κάθε πλευράς επί της συμφωνίας παραμένουν αδιευκρίνιστες και αδημοσίευτες. Η ένταση οξύνθηκε όταν η νομική επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου αρνήθηκε να δώσει στη δημοσιότητα το πόρισμά της σχετικά με την ΑCΤΑ ισχυριζόμενη πως κάτι τέτοιο θα διατάρασσε σοβαρά τη σύνθετη διαδικασία επικύρωσης της συμφωνίας και των σχέσεων της ΕΕ με τα υπόλοιπα συμβαλλόμενα μέλη, καθώς ίσως προκαταλάμβανε τις διαδικασίες επικύρωσης στις χώρες αυτές. Αυτή όμως είναι η μια πλευρά καθώς τα ερωτήματα παραμένουν δεδομένης της ασάφειας του κειμένου το οποίο ξεκαθαρίζει μόνον πως θα υπάρχουν επιπλέον κυρώσεις (κοινές παγκοσμίως) για τους παραβάτες πέραν αυτών που προβλέπει η εθνική νομοθεσία κάθε κράτους για την κλοπή πνευματική ιδιοκτησίας.
Τα ερωτήματα είναι πολλά:
– Ο χρήστης που κατεβάζει μια μουσική ή μια ταινία είναι ποινικά συνυπεύθυνος ;
– Η νομική ευθύνη του παρόχου τον καθιστά επιμελητή των κινήσεων του χρήστη; Μήπως εμμέσως π.χ. αίρεται η ανωνυμία των bloggers;
– Μήπως πλέον εγκαθίσταται η απόλυτη λογοκρισία στο διαδίκτυο με αυτό τον τρόπο;
Αυθαίρετη εκτίμηση
Όπως σημειώνει ο νομικός και δικηγόρος Γρ. Μέντης, «υποστηρίζεται ότι με τη συμφωνία προβλέπεται η δημιουργία ενός ιδιωτικοποιημένου δικτύου λογοκρισίας καθώς οι πάροχοι διαδικτυακής πρόσβασης μετατρέπονται σε επιτηρητές των διαδικτυακών συμπεριφορών των χρηστών τους, καθώς γίνονται νομικά υπεύθυνοι για αυτές. Οι πάροχοι έτσι θα παρακολουθούν μαζικά και γενικευμένα τις δραστηριότητες των χρηστών τους, βάζοντας όρια εκεί που αυθαίρετα εκτιμούν πως πρέπει. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τη στοχοποίηση των εναλλακτικών δικτύων, την παράκαμψη του ισχύοντος ποινικού δικαίου με την επιβολή κυρώσεων που καταστρατηγούν τις νομοθετικές διαδικασίες και εγγυήσεις της ΕΕ, αλλά και τη μόνιμη παράκαμψη της νομοθετικής διαδικασίας, αφού επιτροπή της ΑCΤΑ θα μπορεί να μεταβάλλει το περιεχόμενό της και μετά την υιοθέτησή της οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η συμφωνία πλήττει στον πυρήνα τους θεμελιώδη συνταγματικά δικαιώματα όπως η ελευθερία της έκφρασης, η οποία κατοχυρώνεται στο 14Σ και στο αρ. 10ΕΣΔΑ, βάσει των οποίων θεσπίζονται η ελευθερία γνώμης και η ελευθερία μεταδόσεως ή λήψεως πληροφοριών ή ιδεών άνευ επεμβάσεως δημοσίων αρχών (πολλώ δε μάλλον ιδιωτικών όπως οι πάροχοι υπηρεσιών διαδικτύου) και άνευ συνόρων.
Επιπλέον, θίγεται και το δικαίωμα στην πληροφόρηση που κατοχυρώνει το αρ. 5Α Σ, βασική απόρροια του οποίου είναι και το δικαίωμα στην ελεύθερη και απρόσκοπτη μετάδοση και διακίνηση πληροφοριών μέσω διαδικτύου. Θίγεται επομένως το δικαίωμα του πολίτη για συμμετοχή στην κοινωνία της πληροφορίας, το οποίο είναι δικαίωμα συμμετοχής στη λεγόμενη νέα οικονομία και γενικότερα στις εξελίξεις της ψηφιακής εποχής ( αρ. 5ΑΣ, 9, 9ΑΣ). Παραβιάζεται επίσης και το αρ. 19 παρ.2 του Διεθνούς Συμφώνου για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα (Ν.2462/1997), στο οποίο θεσπίζεται η προστασία της ελευθερίας της έκφρασης, η οποία περιλαμβάνει και το δικαίωμα αναζήτησης και μετάδοσης πληροφοριών και απόψεων κάθε είδους και με τα μέσα της επιλογής του ατόμου. Όλα τα παραπάνω οδηγούν στη συρρίκνωση της συνταγματικά κατοχυρωμένης προστασίας της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας (5 παρ. 1 Σ), συνταγματικές εκφάνσεις της οποίας αποτελούν τα ως άνω περιοριζόμενα δικαιώματα. Τέλος παραβιάζεται και το προστατευτικό περιεχόμενο της ελευθερίας του τύπου που αποτελεί προϋπόθεση ομαλής λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος (14παρ.2Σ) και η προστασία του οποίου επιτάσσει την απαγόρευση όχι μόνο της λογοκρισία αλλά και τη λήψη κάθε προληπτικού μέτρου καθώς και την καθοδήγηση της κοινής γνώμης».
Πηγή:www.capital.gr