Η Deutche Bank είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στο πλιάτσικο, όπως και στις χώρες της Αφρικής! Και εδώ αναρωτιόμαστε εάν το μνημόνιο ήταν “λάθος” ή αν μας έκαναν “πειραματόζωα”! Όχι, απλώς είμαστε ΖΩΑ που δεν καταλάβαμε ότι δεν είμασταν ειδική περίπτωση, αλλά ιθαγενείς που ψηφίσαμε φυλάρχους – αχυρανθρώπους των τοκογλύφων. Καλά ξυπνητούρια.
Μείζον παγκόσμιο σκάνδαλο που άπτεται της αποτίμησης της αξίας των περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου κατά τη διάρκεια αποκρατικοποιήσεων και πώλησης κρατικής περιουσίας αναδεικνύεται με αφορμή έρευνα του Κόφι Ανάν για την πώληση σε εξευτελιστικές τιμές των κοιτασμάτων χρυσού του Κονγκό.
Από την έρευνα προκύπτει εμπλοκή μεγάλων τραπεζών της Deutsche Bank και της Morgan Stanley καθώς και διακίνηση μαύρου πολιτικού χρήματος. Αναλυτές και παράγοντες της αγοράς επισημαίνουν ότι η υπόθεση αυτή είναι μια μόνο παρωνυχίδα τηςτεράστιας υπόθεσης υποτιμητικής κερδοσκοπίας που παίζεται εις βάρος των χωρών που αντιμετωπίζουν κρίση και αναγκάζονται να πουλήσουν και να παραχωρήσουν εθνικό πλούτο και επιχειρήσεις προκειμένου να ανασάνουν.
Η έκθεση-κόλαφος για τον πρόεδρο της χώρας, καθώς και την τεραστίων διαστάσεων Eurasia Natural Resources Corp. που είναι εισηγμένη στο βρετανικό χρηματιστήριο, μπορεί να αποτελέσει βάση για ελέγχους και σε ευρωπαϊκές χώρες, ενώ σίγουρα κατοχυρώνεται ως κακό προηγούμενο για τις εταιρίες εξόρυξης.
Όπως αναφέρουν παράγοντες της αγοράς, πρόκειται για κοινό μυστικό, από τον καιρό των “ματωμένων” διαμαντιών της Αφρικής και του εμφυλίου στη Σιέρα Λεόνε. Η πραγματικότητα είναι ακόμα χειρότερη από αυτή που περιγράφεται στην έκθεση-καταπέλτη του Κόφι Ανάν. Οι σύγχρονοι “χρυσοθήρες” επιστρατεύουν μέσα και πρακτικές που ξεπερνούν ακόμα και τα τραπεζικά καρτέλ, ενώ η διαφθορά των κρατικών λειτουργών, ακόμα και σε αναπτυγμένες χώρες, έχει αποδειχθεί ότι διευρύνεται κατά την εκμετάλλευση κοιτασμάτων από ιδιωτικές εταιρίες.
Σύμφωνα με αντίγραφο της έκθεσης που έχουν στην κατοχή τους οι Financial Times το Κογκό έχει ζημιωθεί περί τα 1,4 δισ. Όπως αποκαλύπτει η έρευνα, η ENRC αγόρασε υποτιμημένα στοιχεία και δραστηριότητες με γνωματεύσεις και αποτιμήσεις της κυβέρνησης και μεγάλων τραπεζών που έδρασαν ως σύμβουλοι αποκρατικοποιήσεων. Εν συνεχεία σε μικρό χρονικό διάστημα τα πουλούσε σε υπερπολλαπλάσια αξία αποκομίζοντας κέρδη και επιτυγχάνοντας τεράστιες αποδώσεις κεφαλαίων που ξεπερνούν το 500%(!).
Υπό το νέο πρίσμα που θέτει η έρευνα του Κόφι Ανάν και τις διευρυμένες δραστηριότητες των εταιριών καθώς και την παραδοχή ότι οι ίδιες πρακτικές και τρόπος δράσεις ακολουθείται διεθνώς, παράγοντες της Κομισιόν ανοίγουν τη συζήτηση για επανέλεγχο των κρατικών συμβάσεων και παραχωρήσεων κοιτασμάτων σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Όπως αναφέρουν αξιόπιστες πηγές, η Κομισιόν έχει στα χέρια της στοιχεία που είναι ικανά να οδηγήσουν στην αποκάλυψη αντίστοιχων περιπτώσεων και σε χώρες που βρίσκονται σε κρίση εντός της Ευρωζώνης. Το θέμα έχει άλλωστε τμηματικά τεθεί κατ’ επανάληψη, χωρίς όμως να δοθεί έκταση, λόγω του ισχυρού πολιτικού lobbying από τις εταιρίες εξόρυξης.
Πληροφορίες από Directnews.gr – Sofokleousin.gr
@begar
Αν μπορείς κάνε το ένα thread, αφορά πολύ κόσμο όχι μόνο στη Βόρειο Ελλάδα (Θεσσαλονίκη)…
Στις 28 Ιουλίου 2010 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ αποφάσισε ότι η πρόσβαση στο νερό είναι «θεμελιώδες δικαίωμα, απαραίτητο για την πλήρη άσκηση του δικαιώματος στη ζωή και όλων των ανθρώπινων δικαιωμάτων».
Στην απόφαση αυτή κατέληξε ο ΟΗΕ λαμβάνοντας υπόψη του συγκλονιστικούς αριθμούς. Φαίνεται πως σήμερα σ’ όλο τον κόσμο 34.000 άνθρωποι χάνουν καθημερινά τη ζωή τους από έλλειψη πόσιμου νερού, 1,5 δισεκατομμύριο άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό και 9 χώρες μοιράζονται το 60% των παγκόσμιων πόρων νερού. Αυτά όλα μας φαίνονται πολύ μακρινά, όμως συχνά άνθρωποι από τον τυχερό Βορρά, την Ευρώπη και τις ΗΠΑ έχουν συγκεντρώσει υπογραφές για το δικαίωμα στο νερό ανθρώπων στη Μοζαμβίκη, στην Τανζανία, στη Μαυριτανία. Φυσικά οι υπογραφές δεν συγκεντρώνονται κατά της ξηρασίας και της ανομβρίας, αλλά κατά εταιρειών που εκμεταλλεύονται το νερό για πώληση ή για πότισμα καλλιεργειών, αλλάζουν τη ροή ποταμιών, ρυπαίνουν λίμνες, καταχρώνται πηγές. Παρ’ όλο που οι εικόνες μάς δείχνουν ξεραμένη, σκασμένη γη και παιδιά με τενεκεδάκια να διασχίζουν χιλιόμετρα για να πάνε να βρουν νερό, ξέρουμε πως η ρίζα του προβλήματος δεν βρίσκεται στη φύση, αλλά στην εκμετάλλευση.
Ευτυχώς η Ευρώπη συνειδητοποίησε την αλήθεια αυτή και ανέλαβε δράσεις για να εξασφαλίσει νερό για τους πληθυσμούς που πεθαίνουν από τη δίψα, κινούμενη σε δύο άξονες: την εξασφάλιση καθαρού νερού για τις μελλοντικές γενεές και τη διαφύλαξη του θεμελιώδους ανθρώπινου δικαιώματος για νερό που μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο μέσω μιας δημόσιας, δημοκρατικής και διαφανούς διαχείρισης. Το νερό δεν είναι εμπόρευμα, αλλά κοινό αγαθό, για την ανθρωπότητα και για κάθε ζωή στον πλανήτη. Με βάση αυτή την πεποίθηση η Ε.Ε. αποφάσισε και έβαλε μπροστά ένα πρόγραμμα αξίας πάνω από 30 δισ. ευρώ αυτή τη στιγμή, για να προστατέψει το δικαίωμα αυτό, όπου θίγεται, σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Αντιγράφω από την προσωπική ιστοσελίδα του Λετονού επιτρόπου Andris Piebalgs: «Η πρόσβαση στο νερό είναι ένα δικαίωμα που προηγείται όλων των άλλων, γιατί είναι προϋπόθεση για την ύπαρξή τους». Ο επίτροπος συνεχίζει αναλύοντας το πρόγραμμα της Ε.Ε. και διευκρινίζοντας πως έχουν ήδη γίνει πολλά, αλλά χρειάζονται ακόμη περισσότερα. Η δίψα, έργο της εκμετάλλευσης του νερού από ιδιώτες, έχει μπει ήδη από το 2007 στο στόχαστρο της Ε.Ε.
Θέτω τις πληροφορίες αυτές στη διάθεση των αρμόδιων υπουργών και όποιων άλλων μέσα στον ενθουσιασμό τους για την ικανοποίηση των στόχων του Μνημονίου ετοιμάζονται να κάνουν μια αντι-ευρωπαϊκή γκάφα πουλώντας την εταιρεία υδάτων της Θεσσαλονίκης (παίρνει σειρά και η ΕΥΔΑΠ, αλλά ας επικεντρωθούμε στη Θεσσαλονίκη που έχει ήδη βγει στο σφυρί). Πέρα από τη συμμετοχή της στην τρόικα, η Ε.Ε. έχει κι άλλες διαστάσεις και η κοντή μας γνώση εδώ στην Ελλάδα για τις διαστάσεις αυτές μπορεί να μας αφήσει εκτεθειμένους.
Το ίδιο και η κοντή μας μνήμη: το 1917, στην πυρκαγιά που κατέστρεψε τη Θεσσαλονίκη, η εταιρεία ύδρευσης, που τότε ήταν γαλλικών συμφερόντων, αρνήθηκε να διαθέσει νερό για την πυρόσβεση, γιατί υδροδοτούσε τους στρατώνες των συμμάχων. Είναι προφανές ότι δεν μπορούν ιδιώτες να παίρνουν αποφάσεις για τη διαχείριση δημόσιων πόρων. Μας το δείχνει η Ιστορία και η παγκόσμια εμπειρία, μας το λέει η κοινή λογική αλλά και οι αποφάσεις των ευρωπαϊκών οργάνων. Τι μας εμποδίζει να το καταλάβουμε;
[Της Μ. Κουλεντιανού από την Εφημερίδα των Συντακτών]
«Επιδίωξη της τυραννίας είναι να πτωχεύσουν οι πολίτες, αφ΄ ενός για να συντηρείται με τα χρήματα τους το καθεστώς και αφ΄ ετέρου για να είναι απασχολημένοι οι πολίτες και να μην τους μένει χρόνος για επιβουλές». ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ
Καταλκάβατε γιατί οι κυβερνώντες δεν θέλουν να ξέρουμε ιστορία, να έχουμε απέχθεια στα βιβλία, και γενικώς να είμαστε αμόρφωτοι, και στουρνάρια, και να είμαστε χαρούμενοι για αυτό;
Όσο πιο πολύ κενολόγος έισαι, όσο λιγότερα καταλαβαίνεις, όσο πιο πολλά πρωινάδικα βλέπεις, τόσο πιο “in” στην κοινωνία είσαι.
Σου μάθανε να είσαι τίποτα, να σκέφτεσαι τίποτα, οότε στο το τέλος είναι πολύ εύκολο να δουλεύει για το ΤΙΠΟΤΑ.