Έφεση ασκήθηκε κατά της απόφασης που εκδόθηκε στα τέλη Ιουνίου από το Ειρηνοδικείο της Ρόδου και αφορά τη μεγαλύτερη διαγραφή χρέους σε ιδιώτη πανελλαδικά, ύψους 443.000 ευρώ, στο πλαίσιο του νόμου περί υπερχρεωμένων νοικοκυριών!
Σύμφωνα με πληροφορίες, η έφεση κατατέθηκε πριν τρεις ημέρες στο Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου (διαδικασία εκουσίας) καθ’ υπόδειξη της εισαγγελίας Εφετών Δωδεκανήσου από τον αρμόδιο Εισαγγελέα Πρωτοδικών (όπως ορίζει ο νόμος) και με αυτήν ζητείται να μην ισχύσει η διαγραφή του χρέους για τη 45χρονη συμπολίτισσα μας, θέτοντας ερωτήματα για την «διαχείριση των χρημάτων» αλλά και ζήτημα αντισυνταγματικότητας του νόμου 3689/2010 περί υπερχρεωμένων νοικοκυριών!
Η έφεση – σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες- προσδιορίστηκε να εξεταστεί στις 22 Νοεμβρίου 2012 και παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς η συγκεκριμένη απόφαση που ζητείται να «εξαφανιστεί», αφορά το μεγαλύτερο ποσό χρέους που έχει διαγραφεί με τον εν λόγω νόμο σε ιδιώτη, ενώ παράλληλα τίθεται επί της ουσίας και θέμα για την «νομιμότητα» του!
Αξίζει να σημειωθεί πως η επίμαχη απόφαση λήφθηκε στο τέλος Ιουνίου 2012 μετά από την αίτηση που κατέθεσε 45χρονη συμπολίτισσα μας διά μέσου του δικηγόρου της κ. Αντώνη Ζερβού.
Πρόκειται για την πρώτη δικαστική απόφαση από το Ειρηνοδικείο της Ρόδου (και ίσως και πανελλαδικά) που προβλέπεται τόσο μεγάλη μείωση χρέους καθώς από τις 443.000 ευρώ της συνολικής οφειλής, η υπόχρεος καλείται να καταβάλλει μόλις 121.000 ευρώ και μάλιστα για μέρος το χρεών, έχοντας χρονικό περιθώριο έως τον Ιούλιο του 2014!
Ειδικότερα, σύμφωνα με την αίτηση που κατατέθηκε στο Ειρηνοδικείο της Ρόδου, η 45χρονη δημόσια υπάλληλος είναι διαζευγμένη και μητέρα ενός παιδιού το οποίο σπουδάζει σε άλλη περιοχή της χώρας μας γεγονός που σημαίνει ότι υπάρχουν επιπλέον έξοδα για τη εκεί διαβίωση του παιδιού.
Η ίδια φέρει οικονομικές υποχρεώσεις σε εννέα τράπεζες της περιοχής μας, από πιστωτικές κάρτες και από την έκδοση δανείου για την αγορά κατοικίας.
Το συνολικό ποσό το οφειλών της ανέρχεται σε 442.596 ευρώ, ποσό το οποίο λόγω των μειωμένων μηνιαίων αποδοχών της και των επιπλέον εξόδων που έχει για τις σπουδές του παιδιού της, αδυνατούσε να πληρώσει.
Έτσι προσέφυγε δια μέσου του δικηγόρου της στη δικαιοσύνη προκειμένου να συμπεριληφθεί στο νόμο περί υπερχρεωμένων νοικοκυριών. Η υπόθεση εκδικάστηκε πριν από λίγο καιρό από το Ειρηνοδικείο Ρόδου το οποίο και εξέδωσε την υπ’. αρ. 10/2012 απόφαση με την οποία το δικαστήριο αναγνώρισε τις αντικειμενικές δυσκολίες εξόφλησης των δανείων της 45χρονης.
Μάλιστα η δικαστής συνεκτιμώντας όλα τα στοιχεία της υπόθεσης αποφάσισε να προχωρήσει στη διαγραφή οφειλής ύψους 321.800 ευρώ και υποχρεώνει την 45χρονη δημόσια υπάλληλο να καταβάλλει προς εξόφληση τμηματικά το συνολικό ποσό των μόλις 121.200 ευρώ!
Αξίζει δε να σημειωθεί πως η καταβολή των δόσεων για τις οφειλές που έχει για το στεγαστικό δάνειο, θα αρχίσουν τον Ιούλιο του 2014.
Η έφεση
Στην πολυσέλιδη έφεση που έχει κατατεθεί, γίνεται εκτενής αναφορά στο ζήτημα της συνταγματικότητας του νόμου, όπου και αναλύονται οι «διαφορές» μεταξύ πτωχευτικής διαδικασίας (που αφορά επιχειρήσεις κ.α.) και της διαδικασίας που ακολουθείται για τους ιδιώτες βάση του νέου αυτού νόμου, τονίζοντας μεταξύ άλλων πως παρά τα όσα αναφέρονται «στο νόμο – αιτιολογική έκθεση στην προκειμένη περίπτωση προστατεύονται οι οφειλέτες, έναντι των τραπεζών που «ασκούσαν επιθετική πολιτική» αλλά δεν προστατεύονται καθόλου οι πιστώτριες τράπεζες, αφού κατά την απόφαση του Ειρηνοδικείου το ποσό που θα καταβάλλει κάθε μήνα η 45χρονη είναι πολύ μικρό».
Ως εκ τούτου – συνεχίζεται η επιχειρηματολογία στην έφεση- «η έλλειψη προστασίας των πιστωτριών τραπεζών τις εκθέτει στην ανάγκη κεφαλαιοποίησης μέσω του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης.
Αυτό οδηγεί στο ότι η Ελλάδα αναλαμβάνει μεγαλύτερες ανάγκες πιστώσεων, μεγαλύτερα χρέη τα οποία θα κληθούν να πληρώσουν οι Έλληνες και Ελληνίδες φορολογούμενοι υφιστάμενοι τα μέτρα που προτείνει – επιβάλλει η Τριμελής (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), είτε με την αύξηση των φορολογικών τους βαρών, είτε με την οριζόντια μείωση μισθών και συντάξεων κ.α.
Δηλαδή με απλά λόγια τη ρύθμιση των χρεών της 45χρονης (εφεσίβλητης) κατά τον νόμο 3689/2010 θα πληρώσουν (εκτός της ίδιας, η οποία βέβαια θα έχει τύχει της ρύθμισης δηλαδή του εκμηδενισμού των οφειλών της συνολικού ύψους 442.596,19 ευρώ, άρα πάλι κερδισμένη θα είναι) και οι πολίτες που δεν προκάλεσαν τέτοιες οφειλές από πιστωτικές κάρτες και δάνεια».
Στην ίδια έφεση γίνεται αναφορά για την εξαίρεση του νόμου για οφειλές που προήλθαν «από διοικητικά πρόστιμα, χρηματικές ποινές, φόρους και τέλη προς το Δημόσιο και τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού, τέλη προς νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και εισφορές προς οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης» καταλήγοντας χαρακτηριστικά πως «με άκρατο δηλαδή βερμπαλισμό εξαιρεί τις οφειλές προς το δημόσιο διότι οι τράπεζες (έτσι υπονοεί ο νόμος) είναι «κακές» άρα να πληρώσουν αυτές τελικά.
Τελικά όμως θα πληρώσουν όλοι οι Έλληνες την ανακεφαλαίωση των τραπεζών. Ο βερμπαλισμός δηλαδή του νόμου προσπαθεί να μας ρίξει στάχτη στα μάτια».
Σύμφωνα με τα όσα τονίζονται στην ίδια έφεση, «ο νόμος προσβάλλει επίσης και το «κοινωνικό κράτος δικαίου» για να εστιάσει στο ότι ο νόμος είναι καλός διότι φροντίζει για τον πολίτη, όμως αυτό είναι ψευδεπίγραφο», ενώ παράλληλα θέτει και το ζήτημα του δικαστικού ελέγχου της συνταγματικότητας του νόμου.
Αξίζει να σημειωθεί πως εκτός από τα νομικά και πραγματικά επιχειρήματα για την αντισυνταγματικότητα του νόμου, στην ίδια έφεση τίθενται ερωτήματα αναφορικά με τον προγραμματισμό και τη διαχείριση των χρημάτων που εισπράχτηκαν από δάνεια και κάρτες από την 45χρονη.
Πηγή : Ροδιακή, Γράφει : Ελευθερία Πελλού