Παράταση μέχρι 16/7 στην υποβολή φορολογικών δηλώσεων φυσικών δηλώσεων

Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, Γ.Ζανιά, προκειμένου να διευκολυνθούν οι υπόχρεοι στην υποβολή δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων, αλλά ταυτόχρονα να επιτευχθεί ο στόχος της όσο το δυνατό μεγαλύτερης υποβολής δηλώσεων ηλεκτρονικά και να μειωθεί εν τέλει ο μέσος χρόνος εκκαθάρισης αυτών ορίζεται ότι:

Η προθεσμία υποβολής των ετήσιων δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος για τους υπόχρεους φυσικά πρόσωπα, ανεξάρτητα αν η υποβολή τους γίνεται με τη χρήση ηλεκτρονικής μεθόδου επικοινωνίας μέσω διαδικτύου ή χειρόγραφα μέσω ΔΟΥ και ανεξάρτητα από το τελευταίο ψηφίο του ΑΦΜ τους, η οποία λήγει στις 15 Ιουνίου 2012, παρατείνεται ως εξής :

-Για τους υπόχρεους που η υποβολή τους γίνεται χειρόγραφα μέσω ΔΟΥ και ανεξάρτητα από το τελευταίο ψηφίο του ΑΦΜ τους, έως και τις 2 Ιουλίου 2012.
-Για τους υπόχρεους που η υποβολή τους γίνεται με τη χρήση ηλεκτρονικής μεθόδου επικοινωνίας μέσω διαδικτύου και ανεξάρτητα από το τελευταίο ψηφίο του ΑΦΜ τους, έως και τις 16 Ιουλίου 2012.

[sc:Πηγή id=”http://fimotro.blogspot.gr/2012/06/167.html” ]

2 σχόλια σχετικά με το “Παράταση μέχρι 16/7 στην υποβολή φορολογικών δηλώσεων φυσικών δηλώσεων”

  1. Η τελευταία προσπάθεια του συστήματος, να πάνε οι Έλληνες στις κάλπες χωρίς να ξέρουν τι φόρους θα πληρώσουν.

  2. Το άρθρο του αμερικανικού διαδικτυακού περιοδικού Slate αναφέρει πως, “το μείζον πρόβλημα της Ευρώπης δεν είναι η Ελλάδα, της οποίας η κατάσταση αποκαλείται «ψιλοπράγματα», αλλά η Ισπανία”

    Χωρίς να είναι κάποιος «αισιόδοξος» θα έπρεπε να μπορεί να αντιληφθεί ότι η έξοδος της Ελλάδας δεν θα ήταν τόσο ή μόνο, εμπόδιο για το μέλλον της ίδιας, αλλά ολόκληρου του σχεδίου που ονομάζεται ευρωζώνη. Μάλιστα, δεν θα κόστιζε και πολλά, λέει ο κειμενογράφος, ούτε και θα δυσκόλευε κάποιον, το να φανούν λίγο πιο γενναιόδωροι με την Ελλάδα οι Ευρωπαίοι ηγέτες και οι λοιποί δανειστές της.

    “Αν δει κάποιος την Ισπανία, αντιλαμβάνεται ότι τα μεγέθη διαφέρουν και πρόκειται για μια τεράστια οικονομία και μία μεγάλη χώρα, το οικονομικό σχέδιο διάσωσης της οποίας θα κόστιζε πολλά. Εκτός αυτού, μάλλον είναι λίγοι όσοι απατώνται, πιστεύοντας πως η ευρωζώνη θα άντεχε χωρίς την Ισπανία, κάτι το οποίο δεν ισχύει και με την περίπτωση της Ελλάδας, κατά βάση, λόγω διαφορετικών μεγεθών των δύο αγορών. Η στιγμή της αλήθειας είναι κοντά, αν όχι ήδη εδώ, αφού είναι αναγκαίο για όλους όσους θέλουν μια νομισματική ένωση στην Ευρώπη, να αναλογιστούν πόσο κοστίζει η διατήρηση και συντήρηση της ένωσης αυτής και αν αξίζει τον κόπο, Αυτό που βλέπουμε να εξελίσσεται στην Ευρώπη είναι σαν κινηματογραφική ταινία, όπου (σε αργή φάση) το τρένο πάει να πέσει από την γέφυρα! Δυστυχώς, η Ισπανία είναι πολύ κοντά στην καταστροφή” καταλήγει το State.
    Και όλα αυτά συμβαίνουν ενώ:

    – Η Ισπανία είχε πλεονασματικό προϋπολογισμό λίγο πριν ξεσπάσει η κρίση

    – Η Ισπανία είχε χρέος κατά πολύ χαμηλότερο της Γερμανίας λίγο πριν ξεσπάσει η κρίση

    – Η χώρα δεν είχε κανένα ουσιαστικό εξοπλιστικό πρόγραμμα. Όπως και καμία από τις Πορτογαλία, Ισπανία, Ιρλανδία. Μόνο στην Ελλάδα κατηγορούνται οι επενδύσεις για την ασφάλειά της, ότι υπονόμευσαν την οικονμία της. Από αυτούς που θέλουν να καταπέσει και η τελευταία ασπίδα γιατον ακρωτηριασμό της και την αρπαγή του πλούτου της.
    Μετά από την κατάρρευση οι μοναδικές “λύσεις” που υπήρξαν αφορούσαν τις … τράπεζες! Η ΕΚΤ θα δέχεται ισπανικά ομόλογα ως «εχέγγυο» και έτσι θα τις δανείσει πάνω από 300 δισ. με επιτόκιο 1%. Όλα αυτά ενώ η ανεργία φτάνει στην χώρα το 26%! Σχεδόν οκτώ εκατομμύρια άνεργοι! Η μεγαλύτερη κοινωνική βόμβα σε δυτική χώρα.

    Επίσης το ισπανικό κράτος θα δανειστεί κι άλλα χρήματα (από το EFSF) με επιτόκιο περί το 4% για να τα χαρίσει στις τράπεζες (στο πλαίσιο της επανακεφαλαιοποίησης) – χωρίς βέβαια να λάβει κοινές μετοχές, κάτι που έχουν πετύχει και οι Έλληνες τραπεζίτες. Δηλαδή πληρώνουν οι λαοί τις επιχειρήσεις των τραπεζιτών. Και επίσης σκαρφίστηαν και το εξής ιδιοφυές: Οι τράπεζες, θα δανείζονται από το ισπανικό κράτος και θα του δανείζουν με επιτόκια 6% μέρος των δανεικών που παίρνουν από την ΕΚΤ με επιτόκιο 1%.

    Οι πτωχευμένες τράπεζες μετέφεραν λοιπόν τις ζημίες τους στο ισπανικό κράτος, οδηγώντας το στην πτώχευση, κατόπιν εξασφάλισαν τόνους δανείων από την ΕΚΤ (με επιτόκιο 1%), μετά δάνεισαν ένα μέρος αυτών των χρημάτων στο… ισπανικό δημόσιο (με επιτόκιο 6%) και, παράλληλα, δανείζονται από το ισπανικό δημόσιο κι άλλα χρήμα τα οποία ο Ισπανός φορολογούμενος δανείζεται από το EFSF.Αυτές δεν είναι ούτε νομισματικές ενώσεις, ούτε η επιχείρηση διάσωσης της Ισπανίας ή της Ελλάδας αφρούν τους πολίτες. Αφορούν μόνο τους τραπεζίτες. Και αυτό είναι αφόρητο…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *