Βυθισμένη σε πολύπλευρη οικονομική, δημοσιονομική και κοινωνική κρίση, η Ελλάδα βαδίζει σε μια κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση, με την οποία κλείνει οριστικά ο κύκλος της μεταπολίτευσης κι αρχίζει μια περίοδος αβεβαιότητας, ανακατατάξεων και αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού. Η μάχη δίνεται ανάμεσα στο «παλιό» και στο «καινούργιο», που αναδύεται μέσα από συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις γύρω από την πολιτική του Μνημονίου. Η αναμέτρηση γίνεται αυτή τη φορά χωρίς συνθήματα, εξαγγελίες και προγράμματα που μένουν στα χαρτιά. Ολη η ουσία της πολιτικής-κομματικής αντιπαράθεσης συμπυκνώνεται στο αν η χώρα μπορεί να έχει «λόγο» για το πώς θα πορευθεί, ή αν πρέπει να παραμείνει προσηλωμένη στις επιταγές των δανειστών της και του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών.
Η ελληνική κοινωνία δεν φαίνεται να έχει ξεκάθαρη άποψη επ’ αυτού, όπως έδειξε και το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών, που διαμορφώθηκε κυρίως από την «ψήφο οργής-διαμαρτυρίας». Το κλίμα μάλλον δεν έχει αλλάξει στις λίγες μέρες που έχουν μεσολαβήσει και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν περαιτέρω άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι ο βασικός εκφραστής του αντιμνημονιακού ρεύματος.
Ευλόγως λοιπόν το κόμμα του κ. Τσίπρα γίνεται ο βασικός στόχος των μέχρι πρόσφατα «μεγάλων» κομμάτων – ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που βλέπουν όχι μόνον να αμφισβητείται ο ηγεμονικός τους ρόλος, αλλά και να κινδυνεύουν να βρεθούν στο περιθώριο των εξελίξεων.
Κατά του ΣΥΡΙΖΑ είναι αναγκασμένη να στρέφει τα βέλη της και η ΔΗΜ.ΑΡ, που έχει επιλέξει να προβάλει το προφιλ μιας «συνετής» πολιτικής δύναμης, χωρίς λαϊκισμούς και αριστερά «σύνδρομα»
Για πρώτη φορά μια εκλογική μάχη δίνεται χωρίς προγράμματα και επιχειρήματα. Ως βασικό όπλο επιστρατεύεται η κινδυνολογία, με την επίκληση του πλαστού διλήμματος «ευρώ ή δραχμή»
Οι «παλιές» πολιτικές δυνάμεις αυτοπροβάλλονται ως εγγυήτριες της παραμονής της χώρας στην ευρωζώνη, κινδυνολογώντας ότι η προσπάθεια ανατροπής του Μνημονίου – η οποία ουσιαστικά θα είχε ρεαλιστικό στόχο την αναθεώρηση βασικών όρων του – θα μας οδηγούσε στην έξοδο, στην επιστροφή της δραχμής και στην καταστροφή.
«Λάδι στη φωτιά» της κινδυνολογίες ρίχνουν παράγοντες της ΕΕ, ξένοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι και διεθνή media. Θα συνεχίσουν να την τροφοδοτούν ώσπου να ανοίξουν οι κάλπες
Αναδημοσίευση από τo σημερινό φύλλο της εφημερίδας Free Money