Σκάνε οι ιταλικές τράπεζες και ο Σόιμπλε κάνει τον πιανίστα σε σαλούν

Και εκεί που άπαντες είχαν στραμμένο το βλέμμα τους στην Ελλάδα και εν συνεχεία στο Brexit, τρέμοντας για την ευστάθεια του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, η τραπεζική κρίση στην Ιταλία που εξελίσσεται ραγδαία μοιάζει ικανή να τινάξει στον αέρα με απρόβλεπτες εξελίξεις την οικονομική ένωση.

Το Βερολίνο επί του παρόντος εμφανίζεται – στην κοινή γνώμη τουλάχιστον – ατάραχο, με τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να τονίζει ότι η Ιταλία δεν ζητά κάποια ειδική μεταχείριση στο θέμα των τραπεζών.

Ωστόσο, αποτελεί κοινό μυστικό ότι όσο κλιμακώνεται η τραπεζική κρίση στην Ιταλία, τόσο πιο κοντά σε κοσμογονικές αποκαλύψεις βρίσκονται οι γαλλικές και γερμανικές τράπεζες που έχουν ουκ ολίγους κρυμμένους σκελετούς στη ντουλάπα τους.

Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα η γερμανική Deutsche Bank, η οποία χαρακτηρίστηκε από το ΔΝΤ πριν από λίγες ημέρες ως ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την παγκόσμια οικονομία, αφού μπορεί σε περίπτωση που «σκάσει», να τη συμπαρασύρει σε ένα ντόμινο απρόβλεπτων εξελίξεων και σίγουρα πολλαπλασιαστικό της αντίστοιχης περίπτωσης Lehman Brothers.

Το μείζον θέμα στην Ιταλία, οι τράπεζες της οποίας έχουν τεράστιο πρόβλημα διαχείρησης των κόκκινων δανείων τους που ανέρχονται σε 360 δισ. ευρώ, είναι πώς θα μπορέσει να βγει από την τραπεζική κρίση δίχως να γίνει bail in (κούρεμα καταθέσεων), όπερ έχει ήδη τεθεί εμμέσως επί τάπητος από το εξωτερικό.

Μέσα σε αυτό το κλίμα ο Μάριο Ντράγκι καλείται να αναλάβει δράση με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, την ώρα που η κόντρα με το Βερολίνο και τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε μαίνεται ανεξέλεγκτη.

Μία λύση, η οποία θα μπορούσε να αποκλιμακώσει τις πιέσεις στις τράπεζες και να ανοίξει το δρόμο μέσα από την ελάφρυνση των τραπεζικών ισολογισμών για τη χρηματοδότηση της οικονομίας και τη στροφή στην ανάπτυξη, θα ήταν να πάρει τα κόκκινα δάνεια πάνω της η ΕΚΤ.

Κάτι τέτοιο ωστόσο να θεωρείται βέβαιο ότι αποτελεί casus belli για τον τσάρο της γερμανικής και… ευρωπαϊκής οικονομίας.

Το μείζον διακύβευμα με αφορμή την καταιγιστική κρίση στην Ιταλία, πλέον δεν είναι άλλο από το αν θα καταλάβει το Βερολίνο ότι πρέπει να αλλάξει ρότα στην ευρωπαϊκή πολιτική ή θα επιτείνει τον οικονομικό πόλεμο για το γερμανικό imperium – ή Ράιχ, πείτε το όπως θέλετε – βυθίζοντας την ευρωπαϊκή αλλά και παγκόσμια οικονομία σε ένα νέο καθοδικό σπιράλ θανάτου, σε συνδυασμό με την εκρηκτική άνοδο των ακροδεξιών ευρωσκεπτικιστικών και φυγόκεντρων δυνάμεων εντός της ΕΕ.

2 σχόλια σχετικά με το “Σκάνε οι ιταλικές τράπεζες και ο Σόιμπλε κάνει τον πιανίστα σε σαλούν”

  1. Πέρα από το γεγονός ότι δεν περισσεύουν πλέον χρήματα για αποταμίευση, ποιός θα καταθέσει από εδώ και πέρα όταν γνωρίζει ότι ανά πάσα στιγμή η τράπεζα μπορεί να του ξαφρισει τα λεφτά για να καλύψει τα δικά της τραγικά λάθη στή διαχείριση των κεφαλαίων? Ήδη στην Ιταλια το περασμένο έτος δύο άνθρωποι αυτοκτόνησαν όταν οι τράπεζες τους ξαφρισαν τα ομόλογα που είχαν κάνει σε αυτές. Μιλάμε για εκατό χιλιάρικα, ο κόπος και οι στερήσεις μιας ζωής για μία ώρα ανάγκης, έσωσαν τελικά τις τράπεζες στη δική τούς ώρα ανάγκης. Ξεφτιλα

  2. Νομίζω πως από δω και πέρα οι τράπεζες θα πρέπει να δουλέψουν σκληρά για να κερδίσουν λεφτά.
    Καταθέσεις τέρμα.
    Μόνο ότι «κλέψουν» μέσω χρηματοπιστωτικών προμηθειών.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *