Η υπερχρέωση δεν περιορίζεται στην Ελλάδα αλλά ούτε και στην περιφέρεια του μπλοκ του ευρώ, αγγίζει και τις χώρες με ΑΑΑ…
Με την λιτότητας να έχει κάνει ισχυρή την παρουσία της σε ολόκληρη την Ευρώπη και να δείχνει επίμονα προς την μεριά της πολύ πιο αδύναμης ανάπτυξης, αν όχι ύφεσης, ο κίνδυνος ότι το βάρος της εξυπηρέτησης του χρέους μπορεί να αυξηθεί στην περιοχή, προκαλώντας την αύξηση των επισφαλών δανείων, μεγαλώνει επικίνδυνα. Ο… προβολέας θα πέσει στην συνέχεια, στην ικανότητα των τραπεζών να αναλάβουν τις απώλειες και στο αν θα πρέπει να στραφούν προς τις κυβερνήσεις τους για βοήθεια.
Η Δανία, η Σουηδία και η Ολλανδία έχουν όλες χρέος ιδιωτικού τομέα, που υπερβαίνει κατά πολύ το όριο του 160% του ΑΕΠ που είχε τεθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Στην περίπτωση της Ολλανδίας, ο κύριος ένοχος είναι τα στεγαστικά δάνεια, τα οποία έχουν αυξηθεί πάνω από 7% ετησίως από το 2000 καθώς οι οφειλέτες έχουν εκμεταλλευτεί την έκπτωση των τόκων στεγαστικών δανείων, σύμφωνα με τον διοικητή της κεντρικής τράπεζας της Ολλανδίας κ. Klaas Knot. Όπως επισημαίνει, το υψηλό επίπεδο των ενυπόθηκων δανείων είναι μεταξύ των μεγαλύτερων αδυναμιών σημερινά, της ολλανδικής οικονομίας.
Είναι γεγονός πως μέχρι ενός σημείου, το χρέος δεν είναι μόνο καλό για την ανάπτυξη, είναι ζωτικής σημασίας για αυτήν, αλλά η υπερβολή όπως και σε πολλά πράγματα, δημιουργεί σοβαρά προβλήματα.
Η Κομισιόν είπε ότι περίπου 15 από τα 27 μέλη της ΕΕ έχουν υπερβεί το όριο του 160%, με πρώτη την Ιρλανδία με 341%.
Μια πρόσφατη έρευνα της Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, όταν το δημόσιο χρέος αυξάνεται στο 95% του ΑΕΠ από το 85%, η τάση της οικονομικής ανάπτυξης μπορεί να μειωθεί κατά περισσότερο από το ένα δέκατο του 1%.
Για το εταιρικό χρέος, το όριο του «πόνου» είναι κοντά στο 90% και το χτύπημα στην οικονομία είναι μικρότερο, ενώ για το χρέος των νοικοκυριών σύμφωνα με την BIS, το σημείο καμπής είναι περίπου το 85%
Μια σαφής επίπτωση αυτών των αποτελεσμάτων είναι ότι τα προβλήματα χρέους που αντιμετωπίζουν οι προηγμένες οικονομίες είναι ακόμη χειρότερα από ό, τι νομίζαμε, όπως δήλωσε επικεφαλής οικονομολόγος της BIS, κ. Stephen Cecchetti.
Σύμφωνα με την BIS, οι τρέχουσες προσπάθειες επικεντρώνονται στην αύξηση του κόστους της πίστωσης και στο να γίνει η χρηματοδότηση λιγότερο εύκολα διαθέσιμη για τους επίδοξους δανειολήπτες. Ίσως θα έπρεπε να προχωρήσουμε περαιτέρω, μειώνοντας ταυτόχρονα τις άμεσες κρατικές επιδοτήσεις και την προτιμησιακή μεταχείριση χρέους. Στο τέλος, η μόνη διέξοδος είναι να αυξηθεί η εξοικονόμηση.
Αν και στο ιδιωτικό τομέα, το δημόσιο χρέος είναι ανησυχητικά υψηλό σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, η εστίαση των αγορών είναι, εύλογα, σε αυτές τις χώρες που είτε έχουν διασωθεί από την ΕΕ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ή προσπαθούν να πουλήσουν τα ομόλογά τους με επιτόκια μη-τιμωρητικά.
Για παράδειγμα η Ισπανία. Το δημόσιο χρέος της είναι ακόμα μόνο 61% του ΑΕΠ, έχοντας διπλασιαστεί από την έναρξη της κρίσης, αλλά πνίγεται στο χρέος του ιδιωτικού τομέα, το οποίο ισοδυναμεί με 227% του ΑΕΠ. Οι ισπανικές εταιρείες κατέχουν το διπλάσιο χρέος σε σχέση με την εθνική παραγωγή, όπως και οι εταιρείες των ΗΠΑ, και έξι φορές είναι η αντίστοιχη αναλογία για τις γερμανικές επιχειρήσεις, σύμφωνα με το McKinsey Global Institute.Η μείωση του χρέους στον τομέα των επιχειρήσεων ενδέχεται να επιβαρύνει την ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια,, όπως επισημαίνει το MGI σε έκθεσή του.
Κοιτάζοντας τη σύνθεση του χρέους της Ισπανίας, ο κ. Jamie Dannhauser, οικονομολόγος στην Lombard Street Research, επισημαίνει ότι είναι παράλογο να λέμε ότι η Ισπανία αντιμετωπίζει μια κρίση χρέους που προήλθε από δημοσιονομική ασωτία.
Αντίθετα, οι επενδυτές ζητούν υψηλές αποδόσεις ομολόγων, επειδή ανησυχούν για τις επιπτώσεις που θα έχουν οι υφεσιακές πολιτικές στις ισπανικές εταιρείες και, με κάποια χρονική υστέρηση, στις τράπεζες της χώρας. Η ανάπτυξη είναι ο μόνος τρόπος για να γίνει το ιδιωτικό χρέος βιώσιμο, και η αγορά εύλογα κρίνει ότι όλες οι πολιτικές που επιβλήθηκαν στην Ισπανία θα πιέσουν το ΑΕΠ της στο βραχυπρόθεσμο διάστημα.
Όπως τονίζει ο κ. Dannhauser αγορές ανησυχούν για τις τράπεζες, και επειδή η κυβέρνηση της Ισπανίας βρίσκεται τελικά πίσω από τις τράπεζες, ανησυχούν τελικά για την κυβέρνηση.
Η ύφεση στην Ισπανία θα έχει μεγάλο αντίκτυπο στην Πορτογαλία, η οποία και είναι βαθιά βουτηγμένη στο χρέος και είναι και λιγότερο ανταγωνιστική από ότι η γειτονική της Ισπανίας. Σύμφωνα με την Κομισιόν, η Πορτογαλία έχει δημόσιο χρέος στο 93% του ΑΕΠ και το χρέος του ιδιωτικού τομέα αγγίζει το 249% του ΑΕΠ.
Επιπλεόν, το εταιρικό χρέος της Πορτογαλίας προς το ΑΕΠ, εξακολουθεί να είναι τόσο υψηλό όσο ήταν στο αποκορύφωμα της οικονομικής κρίσης. Σύμφωνα με την Lombard Street Research, το τραπεζικό σύστημα της Πορτογαλίας είναι εξαιρετικά εκτεθειμένο στην επιδεινούμενη ύφεση.
kerdos.gr