Σε ποινή φυλάκισης επτά μηνών, με 3ετή αναστολή, καταδικάστηκε από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης ένας υπάλληλος εισπρακτικής εταιρείας.
Η υπάλληλος ήταν κατηγορούμενη για παράβαση του νόμου περί προσωπικών δεδομένων και δυσφήμιση. Η υπόθεση έφτασε στα ακροατήρια μετά από μήνυση μιας γυναίκας για αλλεπάλληλα τηλεφωνήματα που δεχόταν το 2009, προκειμένου να τακτοποιήσει οφειλή σε τράπεζα.Η γυναίκα που κατέθεσε τη μήνυση είχε κάνει λόγο για ενοχλητικά τηλεφωνήματα ακόμα και στο χώρο εργασίας της. «Έφτασε στο σημείο να ενημερώνει τους συναδέλφους μου για την οφειλή που είχα στην τράπεζα» είπε. Από την πλευρά της, η κατηγορούμενη ισχυρίστηκε ότι ενήργησε νομότυπα.
Για την ίδια υπόθεση το δικαστήριο αθώωσε τον διευθύνοντα σύμβουλο και την προϊσταμένη της εισπρακτικής εταιρείας που κάθισαν στο εδώλιο….
αθωως ο διευθυντης και η προισταμενη…………. η υπαλληλος νομισε πως ειχε εξουσια……….και στο τελος η γνωστη παροιμια : την ρουφιανια πολλοι αγαπησαν, τον ρουφιανο ομως κανενας……………………….. ας προσεχε 🙂 . Γνωριζει κανενας κατι παραπανω για την υποθεση ; εκτος απο το ποινικο ειχε και αστικο σκελος η υποθεση ; καποια αποζημειωση για ψυχικη οδυνη ; 🙂
Γνωρίζει κάποιος να μου πει τι γίνεται με τα δάνεια ελβετικού φράγκου ; Εχω ένα τέτοιο στεγαστικό δάνειο, δεν μπορώ πλέον να πληρώνω τη δόση κανονικά, έχω κάνει ρύθμιση, ούτε όμως και αυτήν μπορώ, χρωστάω φόρους εισοδήματος 2 χρόνων, χαράτσια επίσης, η σύνταξη όλο και μειώνεται, και δεν ξέρω πια τι να κάνω, έχω κόψει πολλά, ταξίδια, διακοπές, ρούχα, καλλυντικά όλα μειωμενα ,αλλά και πάλι… δεν βγαίνω.
Και από ότι βλέπω δεν με πιάνει ο νέος νόμος για τις ρυθμίσεις, το σπίτι μου είναι μεγάλο και σχετικά καινούργιο, η αξία του πάνω από 300.000 , όσο για τα εισοδήματα μου ; ακόμα δεν πήρα τις βεβαιώσεις περιμένω με αγωνία και ελπίζω να είναι κάτω από 25.000 ετησίως.
Μπορεί σε κάποιον να φαίνεται ότι είμαι σε καλή οικονομική κατάσταση, μεγάλο και ωραίο σπίτι, μια καλή σύνταξη δημοσίου, και όμως… έρχονται μέρες , προς το τέλος του μήνα που αναγκάζομαι να δανειστώ 20, 30 η 50 για να περάσω τις τελευταίες μέρες,
Έχω δώσει το σπίτι σε μεσίτη για να το πουλήσω, ούτε αυτό βλέπω να γίνεται, και αγωνιώ για το μέλλον, ποιότητα ζωής ; μηδέν , ζούμε για να πληρώνουμε πλέον φόρους , χαράτσια, και λογαριασμούς.
Αν ήξερα ότι όλη αυτή η δυσκολία θα είναι προσωρινή, θα έκανα υπομονή, αλλά δυστυχώς φοβάμαι ότι τα πράγματα θα πηγαίνουν όλο και χειρότερα, και πάντως δεν περιμένω η γενιά μου να δεί καλύτερες μέρες.
Μας κατέστρεψαν και όμως θα έρθουν πάλι να ζητήσουν την ψήφο μας , ε ας κοπιάσουν !